Sposoby leczenia nadpotliwości dłoni i pach

Wyszukaj zabieg dla siebie

Nadpotliwość (hiperhydroza) charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem potu. Zaburzenie znacznie komplikuje życie cierpiących na nie osób. Może prowadzić do trudności emocjonalnych i zakłócać codzienną aktywność. Jeśli stosowanie środków miejscowych nie przynosi zadowalających efektów, przed jesiennym powrotem do pracy lub na uczelnię warto skorzystać z opcji zabiegowych. Zalicza się do nich np. iniekcje z toksyny botulionowej (botoksu). Na czym polega leczenie nadpotliwości botoksem?

Czym jest nadpotliwość

Nadpotliwość to nadmierne pocenie (a za takie uważa się wydzielanie większej ilości potu niż 50 mg na minutę). Problem wynika z nadmiaru gruczołów potowych i ich nadreaktywności. Wzmożona potliwość obejmuje głównie doły pachowe, dłonie, podeszwy stóp i twarz. Zazwyczaj dominuje jedno z tych miejsc.

Rodzaje nadpotliwości

Specjaliści wyróżniają hiperhydrozę pierwotną (jej przyczyny nie zostały do końca poznane) i wtórną (związaną z chorobami współistniejącymi, stanami fizjologicznymi czy stosowanymi lekami). Wtórną hiperhydrozę dzielą z kolei na uogólnioną i miejscową.

Jakie są skutki nadmiernej potliwości

Nadmierne wydzielanie potu może być uciążliwe i wpływać na wiele aspektów życia. Osoby z nadpotliwością skarżą się na problemy psychologiczne, trudności w relacjach z innymi czy upośledzenie aktywności zawodowej. Hiperhydroza oddziałuje także na zdrowie fizyczne. Sprzyja bakteryjnym i grzybiczym infekcjom skóry. Może też zaostrzać istniejące choroby (np. łuszczycę).

Leczenie nadpotliwości

Istnieje wiele rodzajów terapii nadmiernego wydzielania potu. Postępowanie zależy od rodzaju zaburzenia.

Leczenie nadpotliwości obejmuje metody:

miejscowe (np. dezodoranty, kremy, żele),
ogólne (leki doustne),
zabiegowe (m.in. terapia toksyną botulinową, która przynosi korzystne efekty przy stosunkowo małej inwazyjności),
operacyjne (sympatektomia, chirurgiczne usunięcie gruczołów potowych).
W leczeniu wtórnej hiperhydrozy dąży się do wyeliminowania przyczyny. Jeśli to niemożliwe, stosowana jest terapia objawowa.

Botoks - co to jest

Toksyna botulinowa (botulina, potocznie: botoks) to neurotoksyna wytwarzana przez bakterie Clostridium botulinum, czyli tzw. jad kiełbasiany.

Iniekcje z toksyny botulinowej są wykorzystywane w medycynie od lat 70. ubiegłego wieku. Początkowo stosowano je w leczeniu zeza.

W 1987 roku okulistka Jean Carruthers przypadkowo odkryła, że efektem leczenia botuliną skurczu powiek było wygładzanie zmarszczek wokół oczu. To wydarzenie zapoczątkowało karierę botoksu w medycynie estetycznej.

Dziś botulina jest wykorzystywana nie tylko do łagodzenia zmarszczek, ale również m.in. do leczenia migren i napięciowych bólów głowy, bruksizmu, szczękościsku czy do relaksacji mm łydek.

Samo określenie botoks pochodzi od nazwy handlowej pierwszego leku z toksyną botuliową. Obecnie na rynku dostępnych jest kilka takich preparatów, m.in. Azzalure oraz Alluzience. Używamy ich w klinice Dr Parda.

Jak działa botoks

Działanie iniekcji z toksyną botulionową polega na lokalnym ograniczeniu kurczliwości wybranych mięśni. To rezultat czasowego zahamowania wydzielania neuroprzekaźnika acetylocholiny z zakończeń nerwowych. Reakcja jest w pełni odwracalna. Dzięki temu, że botulina blokuje też gruczoły potowe, znalazła zastosowanie w terapii nadpotliwości.

Leczenie nadpotliwości pach botoksem

Leczenie nadpotliwości pach botoksem to często stosowana metoda. Zabieg polega na wstrzykiwaniu toksyny botulinowej w wybrane miejsca. Po procedurze skóra w leczonym obszarze się nie poci. Efekty zabiegu są czasowe. Utrzymują się około 6 miesięcy.